พระอภัยมณีเห็นผีเสื้อ ความกลัวเหนือ

พระอภัยมณีเห็นผีเสื้อ ความกลัวเหนือว่ายคว้างอยู่กลางหน
ยักษ์กระโจมโถมจับแทบอับจน พอเห็นคนอยู่ที่หาดตวาดครืน
เข้าถึงที่ผีเสื้อก็ถึงด้วย กระชั้นฉวยผิดเกลือกเข้าตื้น
พอโยคีมีคาถาลงมายืน ผีเสื้อตื่นตัวสั่นขยั้นยั้ง
พระอภัยภูมินทร์กับสินสมุทร ช่วยกันฉุดนางเงือกเข้าฝั่ง
แล้วกราบกรานโยคีมีกำลัง แขกฝรั่งพรั่นพร้อมล้อมพูดจา พระโยคีมีจิตต์คิดสงสาร จึงว่าท่านหนีตายหมายมาหา
เราลงมาคอยช่วยด้วยเมตตา แต่กิจจาไม่กระจ่างยังคลางแคลง ฯ
* พระอภัยได้สดับสุนทรถาม จึงยกความก่อนเก่าเล่าแถลง
จะหนีนางกลางสมุทรก็สุดแรง รำพรรณแจ้งความจริงทุกสิ่งไป
แล้ววอนว่าข้ากับโอรสราช จะรองบาทประดิพัทธ์จนตัดไษย
ขอพระองค์ทรงธรรม์ช่วยกันไภย แต่พอได้หยุดหย่อนผ่อนสบาย ฯ

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พระอภัยมณีเห็นผีเสื้อ แขกฝรั่งพรั่นพร้อมล้อมพูดจาพระโยคี มีจิตต์คิดสงสาร Tae kicca kracang หยางมี่khlangkhælngฯ* sunthr ถ้ำพระ xphay di sdab แต่พอได้หยุดหย่อนผ่อนสบายฯ